Bron: https://beuningen.nieuws.nl/nieuws/20180814/column-jan-hermens-kermiskoers/

Na een paar rondes valt het peloton uiteen. De koplopers geven hun achtervolgers het nakijken. Van een kilometerslange heroïsche ontsnapping à la Steven Kruijswijk is echter geen sprake. Geen renner dus die deze zondagmiddag solo over de streep komt. Het wordt zelfs een fotofinish.

Jan-Willem van Benthem drukt zijn voorwiel als eerste over de meet en wint de laatste grote ronde van het internationale wielerseizoen: de Winssense kermiskoers. Een wedstrijd voor alleskunners op de fiets. Veertig kilometer afzien in zomerse temperaturen. De dijkhelling is een snoepje voor berggeiten. De uitdagende klim doet in de verte (oké, erg in de verte) denken aan de flanken van de Mont Ventoux. Als de renners over de klinkers van de Roesstraat razen, zie ik beelden van Parijs-Roubaix voor me. En de Fiat 500 die voor het peloton uitrijdt roept direct het gevoel op van de Giro d’Italia.

Tom Dumoulin had deze zondag geen tijd, anders had hij in Winssen misschien wel een gooi gedaan naar de prijzen. Ik heb ‘onze Tom’ in levenden lijve voorbij zien flitsen tijdens de Giro d’Italia, een paar jaar geleden. Samen met diverse andere grote jongens uit de wielrennerij. De Giro is niet zomaar een toertochtje, er hing die dag dan ook een bijzondere sfeer.

Hoewel (nog) niet zo bekend als de Giro: ik vind de Winssense kermiskoers leuker. Omdat de deelnemers negen keer voorbij komen. Omdat het lokale (amateur) fietsers zijn. Omdat de koers lol is en sport tegelijk. Een tandem in het peloton? Natuurlijk, waarom niet? De vermoedelijk oudste pedaleur in de koers heeft zelf de rode lantaarn aan zijn fiets gehangen.

Prins carnaval rijdt rond met een veer op zijn hoed (helm). Mountainbikers trappen met rode hoofden achter de veel lichtere racefietsjes aan. De koers is niet alleen maar lol. Sportieve eer telt mee. Niet voor niets loopt het tempo flink op. Helaas komen er zelfs renners ten val. De Winssense kermiskoers bevat alle ingrediënten die een wielerwedstrijd smaak geven. Het is een klassieker in miniatuur.

Ik heb even overwogen om mee te doen. Bij gebrek aan een racefiets zou ik mijn step van stal gehaald hebben. Dan had ik na een kilometerslange heroïsche solo à la Steven Kruijswijk in mijn eentje over de streep kunnen komen…